Το κυνήγι για το notorious U-Boat UB-29

© Sergey Kamshylin / Adobe Stock

Previous Next

Ένας αρχαιολόγος καταδύσεων και η προσπάθειά του να ανακαλύψει ένα υποβρύχιο που λείπει

Έχετε μια ιδέα προτού να περπατήσετε ακόμη στην πόρτα του ότι η ζωή του Tomas Termote είναι συνδεδεμένη με τη θάλασσα, ή σε κάθε περίπτωση τι βρίσκεται κάτω από αυτό. Έξω από το σπίτι του στην Οστάνδη, στη βελγική ακτή, βρίσκεται η μεγαλύτερη άγκυρα που έχετε δει ποτέ - πάνω από 16 πόδια ύψους, ζυγίζοντας πέντε τόνους. Ήταν χέρι σφυρηλατημένο για έναν παλιό βρετανό άνδρα του πολέμου και μια τράτα το έβγαλε από το βυθό της Μάγχης, σε απόσταση αναπνοής από εδώ.

Έξω από την αυλή, υπάρχει ένα μυθιστόρημα από το Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, περίπου ένα πόδι σε διάμετρο και ποντίκι με πυροκροτητές. Ήρθε επίσης από τα κοντινά νερά. Οι Γερμανοί κατέλαβαν ολόκληρη τη Βελγική ακτή κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου. Τα U-boats τους βρισκόταν μακρύτερα στην ενδοχώρα στη Μπριζ, λίγο έξω από τη γκάμα βρετανικών ναυτικών όπλων, και πέρασαν μέσω καναλιών που τροφοδοτούσαν το κανάλι στην Οστάνδη και την κοντινή πόλη Zeebrugge. Οι αμμόλοφοι έξω από το σπίτι της Thermote είναι ακόμα επενδεδυμένοι με τσιμεντένια δεξαμενόπλοια που κατασκευάστηκαν από τους Γερμανούς για να υπερασπιστούν τις βάσεις των U-boat από τη βρετανική επίθεση. Ήταν ορυχεία όπως το κατώφλι της Thermote που έστειλε περισσότερα από τα γερμανικά U-boats του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στο κατώτατο σημείο του καναλιού από οτιδήποτε άλλο.

Η Thermote άρχισε να καταδύει το παγωμένο αγγλικό κανάλι σε ηλικία 14 ετών με τον πατέρα του, Dirk, συνταξιούχο ξενοδόχο. Στην πορεία, πήρε πτυχίο στη θαλάσσια αρχαιολογία - ένα θέμα που μόλις υπήρχε όταν άρχισε να το σπουδάζει - και από τότε σπουδάζει ναυάγια σε όλο τον κόσμο. Αλλά το τεράστιο νεκροταφείο U-boat που ξεκινά ακριβώς έξω από την μπροστινή πόρτα του είναι αυτό που αγαπάει περισσότερο να εξερευνήσει. Μέχρι σήμερα, έχει βρει τα υπολείμματα 28 U-βαρκών κάτω εκεί, 11 στα βελγικά ύδατα. Το βιβλίο του για τα U-boats, War Under the Waves, δημοσιεύθηκε πέρυσι. Ένας τίτλος της εφημερίδας τον ονόμασε "Φλαμανδική Ιντιάνα Τζόουνς".

Το Thermote είναι ένας συμπαγής, ευρύς chested άντρας, μαλακά ομιλημένος και φιλόξενος. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους, κάνει τις ζωντανές του καταδύσεις εμπορικά γύρω από τα λιμάνια του Βελγίου. Το καλοκαίρι είναι για χτένισμα των τοπικών νερών για ναυάγια, τα οποία γίνονται όλο και πιο σκληρά για να βρουν όλη την ώρα. Το θαλασσινό νερό έχει χαρτογραφηθεί καλά και έχει επιλεγεί μέχρι τώρα. Ωστόσο, μόνο το περασμένο καλοκαίρι το Termote σκόνταψε την πιο σημαντική ανακάλυψη του ακόμα.

Την άνοιξη του 2017, η Thermote έλεγχε online βελγικά έγγραφα υδρογραφικού τμήματος για να διαπιστώσει εάν είχαν μετατοπιστεί προηγουμένως καταγεγραμμένα ναυάγια στο βυθό της θάλασσας. Πήρε μια ματιά μπροστά σε ένα από αυτά τα ναυάγια που βρισκόταν περίπου 80 πόδια βάθος περίπου 12 μίλια κατ 'ευθείαν από την Οστάνδη. "Είναι στο διάγραμμα από το 1947", λέει η Thermote. "Στη δεκαετία του '80, αναγνωρίστηκε ως ανεστραμμένο σκάφος προσγείωσης, όπως και εκείνες στην αποθήκευση του ιδιωτικού Ryan. Έτσι δεν ακούγεται πολύ ενδιαφέρον ". Οι σύγχρονοι ηχοαπορροφητές πολλαπλών ακτίνων-οι συσκευές σόναρ που χρησιμοποιούνται τώρα για τις υδρογραφικές έρευνες - είναι πολύ πιο ευαίσθητες από τις προηγούμενες τεχνολογίες. "Σήμερα μπορείτε σχεδόν να δείτε τους συνδέσμους σε μια αλυσίδα άγκυρας. Αυτό προφανώς δεν ήταν σκάφος προσγείωσης. Δεν ήταν διαμορφωμένο σαν κασσίτερος μπισκότων, αλλά σαν πούρο, με δύο άκρες και έναν πύργο στη μέση. Οι έρευνες σας δίνουν επίσης το μήκος, και αυτό ήταν 26 ή 27 μέτρα. Ήμουν σαν, αιματηρή κόλαση! Αυτό πρέπει να είναι υποβρύχιο! "

Η αρχική ελαττωματική ταυτοποίηση σχεδόν βέβαια έριξε άλλους κυνηγούς ναυαγίων από τη μυρωδιά. Βοήθησε, επίσης, ότι το υποβρύχιο στη μέση μιας λωρίδας ναυτιλίας, αποθαρρύνοντας περαιτέρω τους περίεργους. "Κάθε 15 ή 20 λεπτά, θα περάσετε 200 μ. Δεξαμενόπλοια - θα ήταν σαν να καταδύεστε σε αυτοκινητόδρομο".

Από το 2013, ο κυβερνήτης της Δυτικής Φλάνδρας, που περιλαμβάνει τη μικρή βραχώδη ακτή του Βελγίου, ήταν ο Carl Decaluwé. Εκτός από τα άλλα καθήκοντά του, το Decaluwé είναι ο παραλήπτης των ναυαγίων του Βελγίου, πράγμα που σημαίνει ότι έχει εξουσία πάνω από οτιδήποτε βρίσκεται στα βελγικά χωρικά ύδατα. Είναι ένας άλλος από τους παλιούς φίλους της Thermote, για να μην αναφέρουμε έναν ναυτικό ιστορικό ναυτικού. Έτσι, όταν η Thermote κατέρρευσε για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούνιο, η ναυτική αστυνομία στέκεται δίπλα και το παράκτιο ραντάρ είχε ειδοποιηθεί. μια ζώνη εξαίρεσης των 1,000 ποδιών παρέμεινε εμπορική ναυτιλία από την περιοχή κατάδυσης. "Κατά το πρώτο εξάμηνο, ήξερα ότι ήταν ένα γερμανικό υποβρύχιο κατηγορίας UB II", θυμάται η Thermote. "Μετά από 30 U-βάρκες, το αισθάνεστε ακριβώς. Δεν μπορώ να περιγράψω την ενθουσιασμό που ένιωσα όταν ήρθα. "

Το Thermote έκανε έξι καταδύσεις εκείνο το καλοκαίρι. Το υποβρύχιο ήταν πράγματι U-Class II σκάφος. Και τα δύο περισκόπια είχαν καμφθεί προς τα εμπρός. Κολύμνοντας γύρω από το τόξο, η Thermote είδε ότι ο ανώτερος δεξιός τορπιλικός σωλήνας είχε συστραμμένο και σχισμένο σε ό, τι πρέπει να ήταν μια τεράστια έκρηξη - οι υποβρύχιοι τάξεις UB II είχαν δύο σωλήνες σε κάθε πλευρά, ο ένας πάνω από τον άλλο.

Με θαυμασμό, δεδομένου ότι είχε βυθιστεί τόσο βίαια, ο υποτελής είχε διαφύγει πιο εκτεταμένες ζημιές και ήταν σε μεγάλο βαθμό άθικτο. "Η εύρεση ενός U-boat σε μια τέτοια κατάσταση είναι μοναδική", λέει η Thermote. "Οι περισσότεροι είναι βαριά κατεστραμμένοι - φουσκωμένοι σε δύο, ή πολύ σωσμένοι. Δεν θα βρείτε κάτι τέτοιο. »Ωστόσο, ο αναγνωριστικός αριθμός που ζωγραφίστηκε στον πύργο conning λείπει, διαβρώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Σε συνέντευξη Τύπου τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν οι βελγικές αρχές ανακοίνωσαν την ανακάλυψη, η ταυτότητα του υποκειμένου παρέμεινε ένα μυστήριο.

Ελλείψει σήμανσης πύργου, ο πιο σίγουρος τρόπος για τον εντοπισμό ενός U-boat είναι η χάλκινη προπέλα του, συχνά σφραγισμένη με ημερομηνία και, εάν είστε τυχερός, αύξων αριθμός. Η Thermote ξαναγύρισε και εξέτασε την πρύμνη του σκάφους. Η προπέλα από την πλευρά του λιμένα είχε αποκοπεί. Η Termote υποψιάζεται πως χάθηκε όταν οι βελγικές αρχές είχαν "τραβήξει" τη θάλασσα στα 25 μέτρα για να βεβαιωθούν ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την τοπική ναυτιλία. Η έλικα του δεξιού πλαισίου ήταν ακόμα εκεί, αλλά ήταν κατασκευασμένη από σίδηρο και χωρίς σημάδια - η πρώτη φορά που η Thermote βρήκε ένα σκάφος U με σιδερένιο έλικα. "Μέχρι το τέλος του 1916, τα πληρώματα των U-boat ήξεραν ότι ήταν σε αποστολή αυτοκτονίας επειδή οι Βρετανοί είχαν πάρει τόσο καλά στην ανίχνευση και την καταστροφή U-βαρκών", λέει η Termote. "Γιατί να ασχοληθούμε να βάλουμε μια ωραία έλικα πάνω της;"

Η Thermote έκανε τελική κατάδυση πριν από το χειμώνα τον περασμένο Νοέμβριο. Για να βάλει ένα όνομα στο U-boat του, ήλπιζε να ταιριάζει με έναν αριθμό στο periscope με τα αρχεία του προμηθευτή οπτικών, το CP Goerz του Βερολίνου. Βρήκε τον αριθμό-417 - αλλά τα αρχεία του Goerz, έμαθε, δεν υπάρχουν πια. "Κατά την κατάδυση, άρχισα να καθαρίζω τους σωλήνες τορπιλών. μπορείτε να βρείτε σημάνσεις εκεί ", λέει η Thermote. "Καθαρίστε, καθαρίστε, καθαρίστε - και αυτή η πλάκα δέκα εκατοστών έρχεται ελεύθερη. Λέει, UB-29. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό το συναίσθημα. "

Το UB-29 εδρεύει στη μεσαιωνική πόλη της Μπριζ, στο πλαίσιο του στόλου της Φλάνδρας, στόλου της Γερμανίας. Ο υποπολιτισμός πρωτοφέρθηκε στη θάλασσα το Μάρτιο του 1916. Στο τιμόνι ήταν ο Herbert Pustkuchen, ο οποίος επρόκειτο να γίνει ένας από τους πιο θανατηφόρους άσους των U-boat της Γερμανίας. Ο Pustkuchen κατέχει την 31η θέση ανάμεσα στους 37 διοικητές, οι οποίοι βύθισαν τους περισσότερους από 100.000 τόνους συμμαχικών ναυτιλιακών εταιρειών κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου. Για το σκοπό αυτό κέρδισε δύο σιδερένιους σταυρούς και το βασιλικό διάταγμα της Hohenzollern.

Το Pustkuchen είναι γνωστό όχι για τα πλοία που βύθισε, αλλά για έναν δεν το έκανε. Στις 24 Μαρτίου 1916, ο Pustkuchen είδε ένα οχηματαγωγό διασταύρωσης, το SS Sussex, από το Folkestone της Αγγλίας στο Dieppe στη Γαλλία με 325 επιβάτες. Χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση, η UB-29 πυροβόλησε μια τορπίλη από 1.400 μέτρα, αποκόπτοντας το τόξο του πορθμείου. Οι σωσίβιες λέμβοι κατέβηκαν, αλλά αρκετοί κατέρριψαν. Τουλάχιστον 50 επιβάτες έχασαν τη ζωή τους. Το Sussex κατάφερε να παραμείνει στη ζωή και ρυμουλκήθηκε, πρύμα πρώτα, στη Γαλλία. Υπήρχαν Αμερικανοί στο Σάσεξ και αρκετοί ήταν μεταξύ των τραυματιών. Ο Pustkuchen είχε κλωτσήσει μια φωλιά του ορνιθώνα.

Λιγότερο από ένα χρόνο πριν, ένα γερμανικό σκάφος βύθισε τη δεξαμενή Lusitania στη Θάλασσα της Ιρλανδίας και απεβίωσαν 128 Αμερικανοί. Ο πρόεδρος Woodrow Wilson έθεσε τη Γερμανία σε γνώση του ότι "απεριόριστος υποβρύχιος πόλεμος" - η πρώτη βολή που οι πλοίαρχοι των U-boat ανέλαβαν μετά από πρώτες απώλειες - θα έφερναν τις Ηνωμένες Πολιτείες στον πόλεμο. Τώρα το UB-29 το έκανε και πάλι, και ο Wilson απείλησε να σπάσει τις διπλωματικές σχέσεις. Cowed, η Γερμανία υπέγραψε τη "δέσμευση Sussex". Από εκεί και πέρα, οι καπετάνιοι των U-boat θα επέβαιναν και θα έδιναν εμπορικά πλοία για πυρομαχικά. Αν βρεθούν εξοπλισμοί, το πλήρωμα θα μπορούσε να βυθίσει το πλοίο, αφού επέτρεψε στο εμπορικό του πλήρωμα να επιβιβαστεί σε σωστικές λέμβους. Η μεταφορά επιβατών θα εξοικονομηθεί. Αυτά ήταν γνωστά στο ναυτικό δίκαιο ως "κανόνες cruiser", μειώνοντας την αποτελεσματικότητα των U-βαρκών, τώρα αρνήθηκαν τις έκπληξές τους τορπιλικές επιθέσεις.

Η τελευταία περιπολία του UB-29 ήρθε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την είσοδό του στην υπηρεσία, κάτω από έναν νέο καπετάνιο, Erich Platsch. (Ο Herbert Pustkuchen κατέβηκε με το πλήρωμά του τον Ιούνιο του 1917, όταν ο UC-66 βομβαρδίστηκε από ένα κρουαζιερόπλοιο Curtis κοντά στα νησιά Scilly της Αγγλίας, το ναυάγιο βρέθηκε το 2009.) Ήταν η δεύτερη φορά που ο Platsch βγήκε. Στις 13 Δεκεμβρίου 1916, το UB-29 εντοπίστηκε από τον Βρετανό καταστροφέα HMS Landrail κοντά στο Στενό του Ντόβερ. Το Landrail κατόρθωσε να αναποδογυρίσει το σκαλοπάτι πριν μπορέσει να βυθιστεί πλήρως. Ο καταστροφέας έριξε διάφορες χάρτινες φορτίσεις πέρα ​​από την πλευρά του (ο εκτοξευτήρας χρέωσης βάθους δεν είχε ακόμη επινοηθεί). Το UB-29 δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Περίπου τα μεσάνυχτα, οι προβολείς Landrail πήραν το λάδι και τα συντρίμμια στην επιφάνεια του νερού.

Ο καιρός ήταν κακός και η νύχτα ήταν μαύρη. Ο Landrail κατευθύνθηκε προς το σπίτι. Ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, το Landrail δεν είχε ποτέ πιστωθεί με επίσημο σκοτώσει, αλλά το πλήρωμα απονεμήθηκε χρηματικό έπαθλο ούτως ή άλλως. Οι αρχές της Αγγλίας χαρακτήρισαν τον αόρατο τάφο του UB-29 νοτιοδυτικά του Goodwin Sands, έξι μίλια από την παραλιακή πόλη Deal στο Kent.

Στις αρχές του 1917, η γερμανική ανώτατη διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν δύσκολο να κερδίσει τον πόλεμο τριβής στο δυτικό μέτωπο. Οι Σύμμαχοι θα μπορούσαν να ρίξουν τους άνδρες και τα χέρια στο στόμα του πολέμου πιο γρήγορα από τη Γερμανία. Λίγο δύο εβδομάδες μετά την πτώση του UB-29, ο γερμανός εισηγητής Henning von Holtzendorff, με τόσα πολλά λόγια, ζήτησε να τερματιστεί η υπόσχεση που είχε προκαλέσει και παρότρυνε τη Γερμανία να αφήσει τα U-boats φωτιά κατά βούληση. Ο Holtzendorff προέβλεψε ότι οι απώλειες ναυαγίων της Allied θα ανέλθουν σε 600.000 τόνους το μήνα για τους πρώτους τέσσερις μήνες, σχεδόν διπλασιάζοντας το ποσοστό τους κάτω από κανόνες cruiser. Οι απώλειες θα συνεχιστούν σε 400.000 τόνους το μήνα. Η Αγγλία, εξουθενωμένη από την πτώση των αποθεμάτων τροφίμων, τις βιομηχανικές απεργίες και το οικονομικό χάος, θα διεκδικούσε ειρήνη σε πέντε μήνες. Σε μια διάσκεψη στη γερμανική πόλη Pless στις 9 Ιανουαρίου 1917, η γερμανική ανώτατη διοίκηση αποφάσισε ότι ο απεριόριστος υποβρύχιος πόλεμος θα αρχίσει την 1η Φεβρουαρίου.

Ακολουθεί το τι πιστεύει η Termote για το UB-29. Όταν το Landrail χτύπησε το υποστέρι, η πρόσκρουση κάμψε τα δύο περισκόπια ταυτόχρονα, γι 'αυτό τα βρήκε στην ίδια γωνία. Τα φορτία βάθους τον τραυμάτισαν και έσπασαν τις δεξαμενές του. Αλλά, υποστηρίζει, το UB-29 σέρνεται μακριά, σιγά-σιγά σκιάζει τα 60 περίπου χιλιόμετρα πίσω στην πυξίδα. Ο Platsch και τα 21 μέλη του πληρώματος πρέπει να έχουν αισθανθεί μια άγρια ​​δύναμη. «Πιθανόν να γιορτάζουν τη διαφυγή τους ...« Θα είμαστε σπίτι μέσα σε μια ώρα! Τα καταφέραμε! Ας πάρουμε μέρος, πιείτε σαμπάνια! Και στη συνέχεια Boom! "Η Thermote υποδηλώνει ότι το UB-29 γαντζώθηκε ένα ορυχείο με ένα από τα περιστρεφόμενα περισκοπικά, τραβώντας το κατευθείαν πάνω στο κύτος του.

Οι τελευταίες στιγμές του UB-29 πρέπει να ήταν αργές και φρικτές. "Μπορείτε να δείτε ότι η βλάβη περιορίζεται στο τόξο, έτσι ώστε να φανταστείτε ότι οι άνθρωποι από το κέντρο εντολών μέχρι το μηχανοστάσιο θα μπορούσαν να είναι ακόμα ζωντανοί μετά. Δεν είναι όπως τα U-βάρκα που βρίσκετε φουσκωμένα στο μισό όπου όλοι πεθαίνουν αμέσως », λέει η Thermote. Καθώς το νερό ανέβαινε μέσα στο κύτος, τα μέλη του πληρώματος ίσως είχαν μειώσει την αναπόφευκτη αγωνία τους γυρίνοντας τους εαυτούς τους με το μακρόστενο service τους Lugers. Ή μπορεί να έχουν γεμισμένο βαμβάκι στο στόμα και τις μύτες τους και να πνιγούν. Και οι δύο ήταν γνωστό ότι συνέβησαν. "Τρομερό," λέει η Termote. Εντούτοις, συνάντησαν το τέλος τους, βρίσκονται μέσα στους χαλύβδινους τοίχους του UB-29, που έχουν ταφεί στην άμμο που έχει φιλτράρει τις ρωγμές του για εκατό χρόνια.

Copyright 2018 Ίδρυμα Smithsonian. Επανεκτύπωση με άδεια της Smithsonian Enterprises. Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται. Η αναπαραγωγή σε οποιοδήποτε μέσο απαγορεύεται αυστηρά χωρίς την άδεια του Smithsonian Institution.