Oi: Παρακολούθηση 50 χρόνων ωκεανικής καινοτομίας

Ο Marine Technology Reporter δημοσίευσε ένα συμπλήρωμα για να γιορτάσει την 50ή επέτειο της Oceanology International. Φωτογραφία: MTR

Καθώς η Oceanology International γιορτάζει την 50ή επέτειό της, ο Reporter Marine Technology αναλύει τον μισό αιώνα ανάπτυξης και ανακάλυψης της τεχνολογίας των υποθαλάσσιων. Ωκεανολογία Διεθνής Αμερική τρέχει 25-27 Φεβρουαρίου, 2019 στο Σαν Ντιέγκο.

Όταν η ωκεανολογία ξεκίνησε το 1969 στο παραθαλάσσιο θέρετρο του Μπράιτον, ο κόσμος ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος. Αρχικά, το Μπράιτον ήταν το σπίτι των μοτοσικλετιστών και των rocker, που θα έδιναν το ένα στο άλλο στην κομψή παραλία της πόλης. Το βρετανικό νόμισμα περιλάμβανε σελίνια και μισές πένες και ο άνθρωπος δεν είχε πάει ακόμα στο πόδι στο φεγγάρι.

Πιο αποφασιστικά, στον αναδυόμενο υποθαλάσσιο ωκεανογραφικό και υδραγωγικό κόσμο, ο ενθουσιασμός που είχε οικοδομήσει κατά την τελευταία δεκαετία σχετικά με το τι θα μπορούσε να προσφέρει η εξερεύνηση του βάθους, όπως ήταν ο Jacques Cousteau, άρχισε να εφαρμόζεται σε μια νέα βιομηχανία, τη Βόρεια Θάλασσα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εξετάστηκαν επίσης οι δυνατότητες νέων βιομηχανιών, όπως η εξόρυξη βαθέων υδάτων και η κατοίκηση των θαλασσών.

Το μεσαίο αιώνα είδε την πρώτη ανακάλυψη του φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, ακολουθούμενη, ένα χρόνο αργότερα, το 1966, από την ίδρυση της Εταιρείας Υποβρύχιων Τεχνολογιών. Ένας κλάδος γεννήθηκε. Μόλις τρία χρόνια αργότερα, ήταν και η Ωκεανολογία. Ο Donald Brooks, από τις εκθέσεις BPS, ήταν ο ιδρυτής του, ξεκινώντας την παράσταση στο Hotel Metropole στη Μπράιτον μπροστά στη θάλασσα - ένα πολυώροφο σωρό που είχε ανανεωθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1960, για να συμπεριλάβει έναν εκθεσιακό χώρο και ένα καζίνο, το πρώτο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η πρώτη επίδειξη συγκέντρωσε περίπου 600 άτομα, εκθέτες και επισκέπτες, μεταξύ των οποίων ο βρετανός εργατικός πολιτικός και ο υπουργός Τεχνολογίας, Tony Benn (απεικόνιση του σωστού ανοίγματος της εναρκτήριας κλίσης). Μεταξύ των πρώτων επισκεπτών της επίδειξης ήταν ο Marty Klein, ο οποίος βοήθησε στην εισαγωγή της τεχνολογίας sonar side scan σε εμπορική αγορά. «Υπήρξε πολύς ενθουσιασμός για τους ωκεανούς», λέει. "Οι πόλεις κάτω από τη θάλασσα επρόκειτο να τροφοδοτήσουν τον κόσμο. Οι άνθρωποι κατασκευάζονταν επανδρωμένα υποβρύχια για να εξερευνήσουν στο βάθος. Οι εταιρείες αεροδιαστημικής χτίστηκαν υποβρύχιες, όπως η Lockheed, η Βόρεια Αμερική, η Rockwell και η Westinghouse. "

Πολλά είχαν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, θυμάται ο Kevin Hardy, ο οποίος εργάστηκε στο Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Scripps από το 1972 έως το 2012, από την εφεύρεση των pingers και ακόμη και των δαχτυλιδιών - ένα μικρό κομμάτι ίσως, αλλά ένα που έφερε ένα διάλειμμα βελτιώνοντας την αξιοπιστία της σφραγίδας Η γαλλική εφεύρεση και εμπορευματοποίηση του Aqua-Lung παρείχε στους επιστήμονες άνευ προηγουμένου πρόσβαση στα υποβρύχια τους θέματα και το αμερικανικό ναυτικό, μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, επένδυε στην ωκεανογραφία.

«Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ είχε χρηματοδοτήσει το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης ανάπτυξης τεχνολογίας ROV στη δεκαετία του 1960, συμπεριλαμβανομένου του τι ονομαζόταν στη συνέχεια« καλωδιακά ελεγχόμενο υποβρύχιο όχημα ανάκτησης »(CURV)», υπενθυμίζει ο Jack Jaegar, ο οποίος εργάστηκε στο Hydro Products της Εταιρείας Θαλάσσιων Τεχνολογιών. "Αυτό δημιούργησε τη δυνατότητα να εκτελέσει τη λειτουργία διάσωσης βαθέων υδάτων και να ανακτήσει αντικείμενα από τον ωκεάνιο όροφο." Η πλατφόρμα πλωτών οργάνων του Ναυτικού Ερευνητικού Σώματος των ΗΠΑ (FLIP) έγινε τότε φημισμένη και ο υποθαλάσσιος βιότοπος SEALAB II λειτούργησε από την ακτή της Καλιφόρνια.

Ταυτόχρονα, το Loran-C εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται για πλοήγηση - υπήρχαν ακόμη περιθώρια βελτίωσης. "Οι μπαταρίες Mallory Mercury από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήταν μεγαλύτερες από ένα σίδερο 16 γραμμάρια σόδας και βαρύ. Εάν υπερφορτωθούν, χωρίστηκαν ανοιχτά και ο υγρός υδράργυρος εξερράγη ", λέει ο Hardy.

Η παγκόσμια κλήρωση της Διεθνούς Έκθεσης Ωκεανολογίας ήταν προφανής από την αρχή. Εικόνα: MTR

Κατά την πρώτη ωκεανολογία, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ήθελαν να συμμετάσχουν σε αυτή τη βελτίωση και οι οποίοι μόλις ξεκίνησαν τις δικές τους επιχειρήσεις, όπως ο Ed Curley, ο οποίος ίδρυσε τα εργαστήρια EPC, έχοντας εργαστεί στην EG & G (όπως ο Klein που έφυγε για να σχηματιστεί η Klein Maritime Industries) , θυμάται ο Klein. Ήταν στην άκρη του τι θα ήταν μια έκρηξη: Το πετρέλαιο της Βόρειας Θάλασσας ανακαλύφθηκε το ίδιο έτος μετά την ανακάλυψη του αερίου του 1965. "Εγώ και άλλοι βοηθούσαμε να χαρτογραφήσουμε τον πυθμένα της θάλασσας για τις εξέδρες και τους αγωγούς, ενώ στο βάθος , την παροχή εξοπλισμού για την άμυνα και την κατασκευή πλοίων κλπ. ", λέει ο Klein.
Η ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων και ενός νέου παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού θέσης (GPS) θα τους ωθήσει. Πράγματι, η έλευση του GPS έφερε επανάσταση στην πλοήγηση. Ενώ ήταν στοιχειώδες εκείνη τη στιγμή, σε σύγκριση με αυτό, ήταν ένα ανοιχτήρι για όσους το πήραν να το δοκιμάσουν. "Θυμάμαι το πρώτο μας σύστημα sat-nav, με μαύρη ταινία διάτρησης που τροφοδοτείται από μια μηχανή για να τροφοδοτηθεί με το χέρι στο επόμενο", λέει ο Hardy. "Νιώσαμε μέρος της Εποχής του Διαστήματος, γνωρίζοντας ότι ένας δορυφόρος σε τροχιά επικοινωνούσε άμεσα μαζί μας ενώ ήμασταν πάνω από τον ορίζοντα από τη γη".

Για άλλους, η μετάβαση δεν ήταν τόσο εύκολη. Στο Wimpey, η εστίαση ήταν στην πλοήγηση χρησιμοποιώντας τη ραδιοφωνική τοποθέτηση. Η τεχνολογία του ήταν σε όλα τα μεγάλα πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου, λέει ο Ralph Rayner, πρόεδρος της σημερινής εκδήλωσης, ο οποίος έχει παρακολουθήσει την Ωκεανολογία από το 1983, τότε ως επισκέπτης και έκτοτε με την Wimpey Laboratories και μετά με τον Wimpol πριν γίνει μέρος του Fugro . "Ωστόσο, η τεχνολογία απομακρύνθηκε εξ ολοκλήρου σε διάστημα μόλις δύο ετών με την εισαγωγή των δορυφόρων NavStar και του τι έγινε το GPS", λέει.

Τα έτη ανάπτυξης: Τεχνολογική εξέλιξη
Εν τω μεταξύ, η βιομηχανία της Βόρειας Θάλασσας αυξήθηκε και η ωκεανογραφική και υποβρύχια τεχνολογία - βασιζόμενη στις εξελίξεις που είχαν προηγηθεί - προχώρησε για να ανταποκριθεί στις νέες αυτές απαιτήσεις. "Με βάση την τεχνολογία όπως το CURV, η υπεράκτια βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου δημιούργησε τους εργαζόμενους ROVs για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη πετρελαϊκών πεδίων στη θάλασσα", λέει ο Jaeger. "Περισσότερο από μια δεκαετία μετά την πρώτη εισαγωγή τους, οι ROV έγιναν ουσιαστικές στη δεκαετία του 1980, όταν μεγάλο μέρος της νέας υπεράκτιας ανάπτυξης ξεπέρασε την εμβέλεια των ανθρωπίνων δύτες".

Το 1980, οι εκθέσεις Spearhead, που διοργάνωσε ο David Stott, ο οποίος ίδρυσε το περιοδικό Hydrospace το 1967 και στη συνέχεια ξεκίνησε την Offshore Europe στο Αμπερντίν, είδαν τις δυνατότητες της Ωκεανολογίας και το αγόρασαν. Δεδομένου ότι η δεκαετία του 1980 πρόσφερε μια έκρηξη για τις ωκεανογραφικές και υποβρύχιες εστιασμένες εταιρείες, με τη σειρά τους βοήθησαν, με την καθοδήγηση του David, να μεγαλώσουν το show. Ωκεανολογία - και τα μπαρ του Μπράιτον - ήταν το μέρος που έπρεπε να γίνει, τόσο για επιχειρηματική δραστηριότητα όσο και για καλό χρόνο. "Θυμάμαι κάτι που ο Bob Barton είπε κάποτε στο Μπράιτον:" Οι άνθρωποι συνεχίζουν να μου λένε πόσο γελούσα. προφανώς δεν τους έβλεπε ότι έχω κάνει όλη αυτή τη γήρανση αυτή την εβδομάδα », λέει ο Astrid Powell, εκδότης International Ocean Systems, υπενθυμίζει την Versha Carter, η οποία εργάστηκε στην Ωκεανολογία από το 1996 έως το 2002, διευθυντής.

Οι Πιόνια
Ο εφευρέτης σόναρ πλευρικής σάρωσης Marty Klein (δεξιά) είναι μια εικονική βιομηχανία που εμπλέκεται στις εκδηλώσεις της βιομηχανίας τότε και τώρα. Εικασμένος εδώ, ο Klein μιλάει στην ομάδα των γυναικών ROV από τη Σαουδική Αραβία κατά τη διάρκεια της διεθνούς εκδήλωσης MATE του 2017. Φωτογραφία: MATE II

"Ήταν μια υπέροχη εποχή και ήταν πολύ συναρπαστικό", λέει ο Stott, ο οποίος αποχώρησε το 1999, αλλά εξακολουθεί να είναι μέλος της SUT. "Πολλοί άνθρωποι επιστρέφουν κάθε χρόνο στο Μπράιτον, κάθε χρόνο με νέα και συναρπαστική τεχνολογία. Οι βελτιώσεις στις ηλεκτρονικές συσκευές και στον υπολογισμό βοήθησαν στην προώθηση των προόδων. Ήταν μια κοινωνική επίδειξη, αλλά πολλά πράγματα έγιναν. "

"Πήγατε από τα τέλη της δεκαετίας του '60, με μεγάλη έμφαση στην επανδρωμένη επέμβαση στον ωκεανό, με υποβρύχιο καταδυτικό σύστημα, βαθιά καταδύσεις και τις πρώτες ημέρες της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της Βόρειας Θάλασσας που κινείται αρκετά γρήγορα", προσθέτει ο Rayner. "Αλλά υπήρξε μια βαθιά μετατόπιση καθώς πήγε από επανδρωμένα συστήματα σε τηλεχειριζόμενο συστήματα. Τα επανδρωμένα συστήματα, όπως ήταν, δεν εξαφανίστηκαν, αλλά ήταν πολύ μειωμένα και εκτοπισμένα από τεχνολογίες που έγιναν σε μεγάλο βαθμό δυνατές από τις αλλαγές στην ηλεκτρονική. να είναι σε θέση να οδηγήσει τους ROVs, να είναι σε θέση να βάλει συστήματα ελέγχου μέσα. Και τότε υπήρξε μια αντίστοιχη εξέλιξη στην ανίχνευση.

"Υπήρξε μια βαθιά μετάβαση με τρανζίστορ και έπειτα με ολοκληρωμένα κυκλώματα, πρωτοβουλίες που προήλθαν από το εξωτερικό του κλάδου αλλά καθιστούσαν δυνατά νέα πράγματα. συσκευές χαμηλής ισχύος, μακράς διαρκείας για τη μέτρηση των οτιδήποτε και οτιδήποτε στον ωκεανό και της αλληλεπίδρασης όλων αυτών των τεχνολογιών, πώς όλα αυτά ήρθαν μαζί ".

Ο Hardy θυμάται τις αλλαγές στις ηλεκτρονικές συσκευές: "Το πρώτο εξάμηνο του κολλεγίου μου περιελάμβανε μια τάξη που ονομάζεται« Θεωρία του Slide Rule », λέει. "Οι αριθμομηχανές ήταν μεγάλα πράγματα heavy metal. Το HP-35 έσφαξε το μυαλό όλων, έπειτα τους προϋπολογισμούς τους. Τα διακριτά ηλεκτρονικά ενσωματώθηκαν σε μικρές μάρκες με μια συγκεκριμένη λειτουργία και η λογική σχεδίασε τον ώμο-προς-ώμο με παλιά σχολικά διακριτά ηλεκτρονικά. Τα νέα ολοκληρωμένα κυκλώματα έτρεχαν σε χαμηλές τάσεις με ελάχιστο ρεύμα. Τα εργαλεία άρχισαν να συρρικνώνονται ως αποτέλεσμα, ενώ η ικανότητά τους να επιλύουν και να καταγράφουν δεδομένα εντάθηκε. Η χρυσή εποχή της μηχανικής είχε κάποιες από τις σφαίρες της που εκχωρήθηκαν στον αναπτυσσόμενο κόσμο των συσκευών ροής ηλεκτρονίων. Μερικά ευνοούμενα κυκλώματα με «προστασία υπό πίεση», άλλα ευνόησαν την «αντιστάθμιση πίεσης». Ο καθένας είχε τους καταλόγους του τι λειτούργησε και τι όχι. "

Η ανάπτυξη της ωκεανολογίας συνεχίστηκε στη δεκαετία του 1990. το πρόγραμμα του συνεδρίου αυξήθηκε με ταχύτητα, με περισσότερα από 135 έγγραφα, ενώ η έκθεση είχε περισσότερους από 500 εκθέτες. Το 1999, η Spearhead αποφάσισε να πάρει την παράσταση στο εξωτερικό και η Oi Pacific Rim ξεκίνησε στη Σιγκαπούρη και ξεκίνησε πάλι το 2001, αλλά στη συνέχεια έπεσε. Το 2001 ξεκίνησε και η Oi America, με μία συναυλία στο Μαϊάμι και στη συνέχεια στη Νέα Ορλεάνη το 2003 (όταν η μπάντα της νεκρικής κηδείας της Νέας Ορλεάνης ανατέθηκε να περπατήσει μέσα από τις αίθουσες εκδηλώσεων ...), πριν να πέσει. Παρά την έλλειψη επιτυχίας σε αυτές τις εμφανίσεις, για την Carter, η εμπειρία σήμαινε συνάντηση και στενή συνεργασία με τον Don Walsh, έναν από τους λίγους που επισκέφθηκε τα βάθη του Mariana Trench, μαζί με τον Jacques Piccard, Επιστήμονας της αμερικανικής Εθνικής Ωκεανικής και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης, Rick Spinrad.

Η επιστήμη των ωκεανών συνέχισε να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται. Έχουν σημειωθεί βελτιώσεις στην ανίχνευση των ωκεανών - συμπεριλαμβανομένου του αριθμού των δεδομένων που συλλέγονται, της ποιότητάς τους και, στη συνέχεια, του τι μπορεί να γίνει με το μοντέλο του υπολογιστή. Ο Jaeger υπογραμμίζει τις εξελίξεις στις μετρήσεις της αλατότητας και της ταχύτητας του ήχου, που έγιναν αρχικά κυρίως μέσω αναλογικών σερβοσυστημάτων ή κλιματισμού αναλογικού σήματος και μετάδοσης δεδομένων, κυρίως από επιφανειακά σκάφη. Εκτοξεύονται οι Exhable BathyThermographs (XBTs) και συλλέγονται δεδομένα παγκόσμιας ευρείας κλίμακας μέσω των πλωμάτων Argo, λέει. Αντί να εξαρτώνται από ειδικά σκάφη έρευνας, αρχίζουν να χρησιμοποιούνται σκάφη ευκαιρίας και αναπτύσσονται νέες πλατφόρμες, όπως συρόμενα ή αυτόνομα οχήματα.

Vintage Valeport - ένα παράδειγμα του πρώιμου ενημερωτικού φυλλαδίου Braystoke. Η Valeport γιορτάζει επίσης την 50ή επέτειό της το 2019.

Τα νέα υλικά έχουν επίσης επιπτώσεις. "Τα υλικά μηχανικής, ειδικά τα πλαστικά, έχουν κάνει υπέροχες προόδους", λέει ο Hardy. "Το PEEK, fiberglass, delrin, καθώς και πλήθος άλλων, έγιναν συνηθισμένοι στο μηχάνημα Scripps ως αλουμίνια θαλάσσης. Τα συνθετικά σχοινιά, από νάιλον και πολυπροπύλιο, μέχρι το Kevlar και το Spectra, έχουν κάνει τη δουλειά στη θάλασσα λίγο πιο ευγενική ».
Το 2000, η Ωκεανολογία έφερε 6,146 επισκέπτες και 600 εκθέτες εταιρείες. Όμως, ενώ η κοινωνική πλευρά της Ωκεανολογίας εξακολουθούσε να αναπτύσσεται, ο χώρος του συνεδρίου δεν ήταν πλέον κατάλληλος για το ποσό των επισκεπτών που έφερε η εκπομπή. Το 2002, έγινε μια σημαντική απόφαση. να μετακινήσετε την Ωκεανολογία από το Μπράιτον.

"Ήταν μια πολύ δύσκολη κίνηση", λέει ο Carter. "Οι άνθρωποι δεν την αποκαλούσαν Ωκεανολογία, το ονόμαζαν" το show του Μπράιτον "." Όμως, ενώ όσοι είχαν καλούς εκθεσιακούς χώρους ήταν ευχαριστημένοι με τη διαμονή τους στο Μπράιτον, υπήρχαν πολλοί που χάθηκαν στο «κουνέλι» του Metropole εκθεσιακούς χώρους. Η Metropole, έχοντας επιδιώξει να αναπτύξει τις δραστηριότητές της στη διάσκεψη της δεκαετίας του 1960, τώρα ενδιαφέρεται λιγότερο και ο χώρος χρονολογείται. Εν τω μεταξύ, δημιουργήθηκε ένας νέος χώρος - το κέντρο EXCEL στο Λονδίνο - πλήρης με τη δική του αποβάθρα, έτσι ώστε τα σκάφη να μπορούν να βρίσκονται επί τόπου, στο πλαίσιο της επίδειξης.

Μια απώλεια ήταν η κοινωνική σκηνή που προσέφερε το Μπράιτον. Ενώ η εκδήλωση Beer on the Pier έτρεξε μόνο για λίγα χρόνια, έγινε γρήγορα δημοφιλής με ένα χρόνο, κάποιος που έκανε ένα υπερμεγέθη αντίγραφο των περιορισμένων εισιτηρίων εισόδου και γράφοντας το X 10 σε αυτό σε μια προσπάθεια να φτάσει περισσότερους ανθρώπους μέσα. "Ήταν τραυματικό για πολλούς τότε", λέει ο Carter. "Πολλοί πήγαν στα ίδια μπαρ και εστιατόρια για χρόνια και χρόνια, αλλά ήταν για συναισθηματικούς λόγους που ήθελαν να μείνουν. Το μπαρ στη Metropole θα ήταν απασχολημένο με όλους μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Ήταν ένα ξεχωριστό μέρος. "Έχει αναπτυχθεί μια ισχυρή κοινότητα χαρακτήρων, πολλοί από τους οποίους παρακολούθησαν κάθε εκδήλωση. "Ήταν μια σχετικά μικρή κοινότητα στην αρχή, ήταν δυνατό να ξέρεις λίγο τον καθένα, και αυτοί οι χαρακτήρες ήταν μαζί του, μερικοί για τα 50 ολόκληρα χρόνια", λέει ο Rayner.

Αφού βοήθησε τη μετακίνηση της εκπομπής στο Λονδίνο, ο Κάρτερ έφυγε. Έχει όμως πολλές αναμνήσεις, όπως συναντήσεις με τους Walter Monk και Sylvia Earle. «Το συναντήσαμε με πολλούς ανθρώπους με τόσα πολλά πάθη, πολλοί μόλις ξεκίνησαν τις εταιρίες τους με μια ιδέα και κατάφεραν να φτάσουν στην επίδειξη και στη συνέχεια είδαν την ιδέα τους να ανεβαίνει. Χάρησαν την επιτυχία τους στην παράσταση ", λέει.

Η επίδειξη συνεχίστηκε για τον Rayner, ο οποίος έγινε πρόεδρος του 2002, και έχει εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό από τότε. "Υπήρξαν πολλές τεχνολογικές αλλαγές και τώρα περνάμε ένα μάτσο", λέει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τεχνολογία έχει αλλάξει τόσο δραματικά ότι είναι εντελώς αντικατεστημένο αυτό που προηγήθηκε. "Έχουν υπάρξει μερικοί δείκτες πραγματικών θέσεων, όπως τα πρώτα ανεξάρτητα όργανα καταγραφής και τα πρώτα πραγματικά παγκόσμια προγράμματα κλίμακας για τη χρήση αυτών, κυρίως το πρόγραμμα Argo", λέει. "Αυτές οι επί τόπου παρατηρήσεις έχουν πλέον ενσωματωθεί με παγκόσμια δορυφορικά συστήματα παρατήρησης, προωθώντας περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να παρατηρηθούν οι ωκεανοί".

"Το πρώτο εξάμηνο του κολλεγίου μου περιελάμβανε μια τάξη που ονομάζεται« Θεωρία του Κυλιόμενου Κανόνα ». Οι αριθμομηχανές ήταν μεγάλα πράγματα από τα βαρέα μέταλλα. Το HP-35 έριξε το μυαλό του καθενός και έπειτα τους προϋπολογισμούς του. "- Kevin Hardy Photo courtesy Oceanology International

Η Ωκεανολογία Διεθνώς εξελίσσεται επίσης
Δύο χρόνια μετά τη μετάβαση στην EXCEL, η Spearhead πούλησε την Oceanology στις εκθέσεις Reed, μια κίνηση που θα έβλεπε την επέκταση και διεθνοποίηση του γεγονότος. Μέσα στο 2010, η παράσταση ξεκίνησε και πάλι διεθνώς. Η Oceanology στο Λονδίνο είδε 7.728 συμμετέχοντες από 70 χώρες το 2012. Το 2013, η Oceanology International ξεκίνησε την OI China στη Σαγκάη. Το Λονδίνο εξακολούθησε να αναπτύσσεται, με περισσότερους από 8.000 επισκέπτες το 2014, και το 2017, ξεκίνησε το Ωκεανολογικό Διεθνές Βόρειο Αμερική (τώρα αποκαλούμενο Ωκεανολογία Διεθνής Αμερική) στο Συνεδριακό Κέντρο του Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια.

Πριν από οκτώ χρόνια, ο Rayner βρισκόταν πίσω από την έναρξη μιας νέας καινοτομίας, το πρόγραμμα Catch the Next Wave. Εισήχθη για να ενθαρρύνει τη διασταύρωση της τεχνολογίας από τον ένα τομέα στον άλλο, όπως η ιατρική, η αυτοκινητοβιομηχανία ή η αεροδιαστημική στον θαλάσσιο τομέα. Έχει ήδη δει καινοτομίες, όπως η επιστήμη των υλικών, που εισήχθησαν στον θαλάσσιο τομέα. «Φέρνει τους ανθρώπους μαζί ότι συνήθως δεν συνεργάζονται» λέει ο Rayner.

Η τεχνολογία συνέχισε επίσης να εξελίσσεται. Πιο πρόσφατα, τα τελευταία πέντε χρόνια, υπήρξε μια επανάσταση στους αισθητήρες, φυσικές ωκεανογραφικές και βιολογικές, όπως η επιτόπια φασματοσκοπία και οι τεχνικές "E-DNA" (περιβαλλοντική DNA), λέει ο Rayner. "Υπήρξε μια εμφάνιση μιας ολόκληρης σειράς τεχνικών που δεν ήταν δυνατό πριν από πέντε χρόνια".

Υπάρχουν επίσης εκείνοι για τους οποίους το Excel ήταν η εισαγωγή τους στην Ωκεανολογία. Η πρώτη ωκεανολογία του Justin Manley ήταν στο Excel και θυμάται την προβολή των σκαφών στο λιμάνι. Αλλά, ακόμη και μεταξύ του 2002 και του παρόντος, υπήρξαν προκαταβολές. "Μπορεί να είχα κινητό τηλέφωνο τότε, ίσως να δούλευα στην Ευρώπη και, αν το έκαναν, ήταν πραγματικά ακριβό και δεν το χρησιμοποίησα", λέει ο Manley, ο οποίος είναι ιδρυτής της Just Innovation και έχει δουλέψει στον τομέα των μη επανδρωμένων ναυτικών οχημάτων στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, στην Υγρή Ρομποτική και στην Teledyne Benthos. "Τώρα, οπουδήποτε έξω από τις ΗΠΑ λειτουργεί το τηλέφωνό μου." Η μικρογραφία και η οικονομική προσιτότητα της τηλεμετρίας δορυφορικών δεδομένων και της τοποθέτησης οδήγησαν σε πρόοδο στον κόσμο του. "Οι τρελές ιδέες που είχαμε το 2002, για τα μη επανδρωμένα επιφανειακά σκάφη, όπως προσπαθήσαμε να τα αποκαλούμε, δεν λειτούργησαν τότε. Σήμερα είναι ASVs ή USVs (αυτόνομα ή μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας) και απλά ένα άλλο εργαλείο. Τότε, η ιδέα της χρήσης μιας βάρκας ρομπότ για την υδρογραφική έρευνα και τη χαρτογράφηση του θαλάσσιου δαπέδου ήταν δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Τώρα μπορείτε να νοικιάσετε μια βάρκα έτοιμη να το κάνετε αυτό. "

Από το 2002, η εξέλιξη των αισθητήρων. GPS, αισθητήρες κεφαλής, μικροηλεκτρονικά μηχανικά συστήματα (MEMS), βοηθώντας τα σκάφη να καταλάβουν πού είναι, ήταν σημαντικό, λέει ο Manley, καθώς και η ανάπτυξη αισθητήρων ωφέλιμου φορτίου. "Είχαμε πολύχρωμο σόναρ για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ήταν ακριβό, πολύπλοκο, πολύ μεγάλο και τυπικά ενσωματωμένο στο κύτος ενός πλοίου. Αυτοί οι φορείς παροχής οργάνων δημιούργησαν ένα νέο κύμα ψηφιακών σόναρ, σύγχρονα κυκλώματα, υπήρξε μια εξέλιξη στους πομποδέκτες και αυτά συρρικνώθηκαν και έγιναν σε κάποιο βαθμό πιο οικονομικά.

«Η βελτίωση της αυτονομίας, της τεχνητής νοημοσύνης, της μηχανικής μάθησης κλπ. Έχουν ωριμάσει. Στη δεκαετία του 1990, έπρεπε να γράψετε ένα αρχείο κειμένου και να το φορτώσετε στον υπολογιστή του ρομπότ, πιέζοντας ένα κουμπί και ελπίζω ότι δεν είχε τυπογραφικό λάθος ", προσθέτει. "Τώρα για να κάνεις ένα σχέδιο αποστολής, ρίχνεις δύο σημεία και πηγαίνεις. Το λογισμικό κάνει όλη τη σκληρή δουλειά για να υπολογίσει πού να πάει. "Το λογισμικό ανοικτής πηγής βοήθησε από αυτή την άποψη, λέει, καθιστώντας πιο εύκολη την πρόσβαση αυτών των εργασιών.

Καθ 'όλη τη διάρκεια των δεκαετιών, παρά το γεγονός ότι είχε πουλήσει την επιχείρησή του το 1989, και έχοντας χάσει μερικές ωκεανολογίες, ο Marty Klein προσέχει τη βιομηχανία. Το 2018, προσκλήθηκε στην Ωκεανολογία από την εταιρεία που κατέχει τώρα την πρώην επιχείρηση της Klein Marine Systems. Mitcham Industries. "Ήταν συγκλονιστική", θυμάται. "Το μέγεθος και η εμβέλεια ήταν πολύ μεγαλύτερες από το Brighton και υπήρξαν κάποιες δραματικές αλλαγές στην τεχνολογία, για παράδειγμα το GPS.

Το Oceanology International στο Λονδίνο διαθέτει εκθετήριο, συνέδριο καθώς και διαδηλώσεις ζωντανής τεχνολογίας σε σκάφη που ελλιμενίζονται έξω από την αίθουσα εκθέσεων. Η επόμενη εκδήλωση στο Λονδίνο έχει προγραμματιστεί για το Μάρτιο του 2020. Φωτογραφία: Διεθνής Ωκεανολογία

Όταν ξεκίνησα, όλα έγιναν με βαλβίδες και σωλήνες κενού και μεμονωμένα τρανζίστορ. Τώρα, όλα είναι ψηφιακά. Ολόκληρος ο κόσμος μικροεπεξεργαστών συνέβη. Στη δεκαετία του 1960, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, κανένα διαδίκτυο, ούτε Google. Οτιδήποτε θέλατε να κάνετε ήταν πιο δύσκολο. "

Τώρα υπάρχουν αυτόνομα σμήνη οχημάτων που χρησιμοποιούνται για εργασίες αναζήτησης, όπως για το χαμένο αργεντινό υποβρύχιο. "Αυτό είναι συναρπαστικό. Αρχίζουμε να φτάνουμε στο σημείο όπου μπορείτε να εργαστείτε από το σπίτι και να βάζετε κάτι στο ποτάμι και θα πάτε σε όλο τον κόσμο και θα το ακολουθήσετε στο τηλέφωνό σας και οποιοσδήποτε μπορεί να το ακολουθήσει στο τηλέφωνό τους ", λέει. «Αυτός ο κόσμος συμβαίνει και είναι πολύ συναρπαστικό».

Το επόμενο βήμα είναι η χρήση αναδυόμενων αυτόνομων συστημάτων. "Αυτή είναι η επανάσταση που περνάμε αυτή τη στιγμή", λέει ο Rayner. "Το Xprize χρησιμοποιεί εντελώς αυτόνομα συστήματα, η ξηρά ξεκίνησε και είναι σε θέση να κάνει σχεδόν οτιδήποτε θέλετε χωρίς καμία παρέμβαση. Μια άλλη αλλαγή έρχεται - επικοινωνίες υψηλού ρυθμού δεδομένων πέρα από τον ωκεανό ", λέει. "Αυτό θα ανοίξει χαμηλού κόστους υψηλά δεδομένα στην επιφάνεια του ωκεανού."

Πολλά έχουν αλλάξει τα 50 χρόνια από την έναρξη της Ωκεανολογίας. Για πρώτη φορά, το φιλελεύθερο πούρο και το κάπνισμα που εμφανίζονται στις πρώτες εκθέσεις δεν επιτρέπονται πλέον σε συνέδρια. Τα όργανα επιστήμης του ωκεανού είναι τώρα πολύ πιο ακριβή, φορητά και ολοένα και πιο αυτόνομα.

"Ορισμένα πράγματα δεν έχουν αλλάξει πολύ" λέει ο Klein. "Είχα εμπλακεί στην bathyscaphe της Τεργέστης. Πριν από τη δεκαετία του 1960 έπεσε κάτω από επτά μίλια στο Mariana Trench. Μέχρι σήμερα, η κατάδυση σε τέτοια βάθη δεν έγινε ξανά. Ακριβώς αυτό το λεπτό, δεν υπάρχει υποβρύχιο που μπορεί να πάει επτά μίλια κάτω. Τα πλοία δεν κυλούν πλέον όπως έκαναν και ξέρουν πού είναι, αλλά η ύπαρξη στη θάλασσα είναι ακόμα σκληρή, είναι ακόμα επικίνδυνη και δύσκολη. Οι άνθρωποι κάνουν καλώδια με όλα τα είδη εξωτικών υλικών, με ίνες μέσα, αλλά τα κάνουν ακόμα χρησιμοποιώντας τεχνικές που πηγαίνουν πίσω στο σχοινί ".

Ένα θέμα που έχει διαρκέσει τα τελευταία 50 χρόνια της Ωκεανολογίας είναι πώς να αξιοποιήσετε τις θάλασσες και τους ωκεανούς με ισορροπημένο τρόπο. Σήμερα, αυτό είναι όλο και περισσότερο συνδεδεμένο με τη διαχείριση του κλίματος της γης.

"Ο ωκεανός είναι μέρος της κλιματικής συζήτησης", λέει ο Rayner. "Έχουμε δει μια επανάσταση κατανόησης στον τρόπο με τον οποίο ο ωκεανός οδηγεί το κλίμα και θα δούμε πολύ περισσότερο την κατανόηση αυτού και την επιχειρησιακή χρήση αυτής της κατανόησης κατά την προσεχή δεκαετία. Ακριβώς αρχίζουμε να παρατηρούμε ότι ο ωκεανός παρατηρεί ότι χρησιμοποιείται για πραγματική πρόγνωση του καιρού, κάτι που δεν ήταν δυνατό πριν λόγω περιορισμών στην υπολογιστική ικανότητα. Δεδομένα, επικοινωνίες, υπολογιστές, όλα έρχονται μαζί. "

Υπάρχει επίσης μια νέα ώθηση, αυτή της ανησυχίας για την αειφορία και "να μην σπαράξουμε τους ωκεανούς περισσότερο από ό, τι έχουμε και αυτό θα οδηγήσει πολλή νέα τεχνολογία", λέει ο Rayner. Ο «πόλεμος στα πλαστικά» συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού εδώ. "Δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ανάγκη εκμετάλλευσης των ωκεάνιων πόρων", λέει ο Rayner. "Η πρόκληση είναι να το κάνουμε με τρόπο που είναι κατά κάποιον τρόπο βιώσιμος".

Ίσως σε άλλα 50 χρόνια θα ζητηθεί το ίδιο ερώτημα για την εκμετάλλευση πόρων σε άλλους πλανήτες, διότι σήμερα υπάρχουν και νέα σύνορα. Το Catch the Next Wave επικεντρωθεί φέτος είναι πολύ προοπτική: πώς η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει να εξερευνήσετε τους ωκεανούς των τόπων όπως το μεγαλύτερο φεγγάρι του Δία. "Αυτά τα συστήματα θα πρέπει να είναι μαζικά αυτόνομα και κυρίως κάτω από πάγο", λέει ο Rayner. "Αυτό, και δουλειά στους αισθητήρες που θα συνεχιστούν σε αυτές τις συσκευές, είναι έργο που συμβαίνει τώρα. Είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την καινοτομία. "

Ο Klein είναι σίγουρος ότι η βιομηχανία θα φτάσει στην πρόκληση: "Υπάρχουν ακόμα μερικές ανακαλύψεις που πρέπει να γίνουν. Είναι ακόμα πολύ δύσκολο να διαβιβαστούν δεδομένα μεγάλου εύρους ζώνης μέσω του νερού. Αλλά είμαι αισιόδοξος. Υπάρχουν ακόμα τεράστιες δυνατότητες. "