Υπεράκτια αιολική & πολιτική: Bernie Sanders

Ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Μπέρνι Σάντερς. Πιστοποίηση: Ιστοσελίδα της Γερουσίας των ΗΠΑ.

Ο ανοικτός αιολικός αέρας είναι ζεστός και έτσι είναι και ο αγώνας για να κερδίσει τον υποψήφιο για το Δημοκρατικό προεδρικό υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2020. Στην έκθεσή του τον Οκτώβριο του 2019 του Reporter για τη θαλάσσια τεχνολογία, ο κυβερνητικός δημοσιογράφος Tom Ewing εξετάζει προσεκτικότερα κάθε υποψήφιο Dem για να δώσει μια εικόνα και μια γενική εικόνα των πολιτικών τους και του δυνητικού τους αντίκτυπου στην υπεράκτια αιολική βιομηχανία.

Δέκα υποψήφιοι σε δέκα ημέρες: Σήμερα εξετάζουμε προσεχώς τον Bernie Sanders:

Εναρκτήρια δήλωση:
"Η κλιματική κρίση δεν είναι μόνο η μοναδική μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η χώρα μας. είναι επίσης η μοναδική μας ευκαιρία να οικοδομήσουμε ένα πιο δίκαιο και δίκαιο μέλλον, αλλά πρέπει να δράσουμε άμεσα ».

Ο Sanders αναφέρει επιστημονικά σχόλια ότι "έχουμε λιγότερα από 11 χρόνια για να μετατρέψουμε το ενεργειακό μας σύστημα από τα ορυκτά καύσιμα στην ενεργειακή αποδοτικότητα και τη βιώσιμη ενέργεια". Ο Sanders ισχυρίζεται ότι μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή του κλίματος και να δημιουργήσει 20 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Θα απαγόρευε την εξόρυξη γεωτρήσεων. Η αιολική ενέργεια θα αποτελέσει μέρος μιας τεράστιας επέκτασης της παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο Sanders γράφει ότι "μετά το 2035 η ηλεκτρική ενέργεια θα είναι ουσιαστικά ελεύθερη, εκτός από τις λειτουργίες και τα έξοδα συντήρησης." Ορισμένες άλλες μεγάλες ιδέες:

• Άμεση δημόσια επένδυση ύψους 16,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε ολόκληρη την οικονομία, από τα αυτοκίνητα μέχρι τη γεωργία σε μια "επανειλημμένη και επεκταθείσα Civilian Conservation Corp."

• Να επανέλθει στη συμφωνία του Παρισιού και να παράσχει 200 δισ. Δολάρια στο Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα.

• Διεύρυνση του κινήματος "δικαιοσύνης για το κλίμα".

Ο Sanders αναφέρει ότι το σχέδιό του έχει «βαθμολογηθεί» από οικονομικούς εμπειρογνώμονες και θα πληρώσει για τον εαυτό του λόγω μειωμένων επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα, μειωμένων αμυντικών δαπανών και «κάνοντας τους πλούσιους και μεγάλους οργανισμούς να πληρώσουν το δίκαιό τους μερίδιο».