Το γράψιμο είναι σκέψη

Πηγή: Πανεπιστήμιο της Φλόριντα

Αυτή την εβδομάδα, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα ανακάλυψαν ότι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι πολύτιμος βοηθός, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους ανθρώπινους επιστήμονες σε πολλούς κρίσιμους τομείς.

Οι ερευνητές εξέτασαν πόσο καλά μπορούσαν να χειριστούν διάφορα στάδια της ερευνητικής διαδικασίας τα δημοφιλή μοντέλα γενετικής τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT του OpenAI, το Copilot της Microsoft και το Gemini της Google. Έβαλαν αυτά τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης σε έξι στάδια ακαδημαϊκής έρευνας – ιδεασμό, ανασκόπηση βιβλιογραφίας, σχεδιασμός έρευνας, τεκμηρίωση αποτελεσμάτων, επέκταση της έρευνας και τελική παραγωγή χειρογράφων – ενώ περιορίζουν κάθε ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ένας ανάμεικτος σάκος δυνατοτήτων και περιορισμών.

Ωστόσο, η ιαπωνική εταιρεία Sakana ανακοίνωσε αυτόν τον μήνα ότι μια εργασία που συντάχθηκε από τον "Επιστήμονα AI" πέρασε τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους σε ένα κορυφαίο εργαστήριο συνεδρίου μηχανικής μάθησης, πιθανώς την πρώτη φορά που μια εργασία που δημιουργήθηκε πλήρως από AI πέρασε τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους.

Η εταιρεία είπε: "Πιστεύουμε ότι η επόμενη γενιά επιστημόνων τεχνητής νοημοσύνης θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή της επιστήμης. Το γεγονός ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δημιουργήσει ολόκληρες εργασίες που περνούν από αξιολόγηση σε κορυφαία διεθνή συνέδρια μηχανικής εκμάθησης είναι ένα σίγουρο σημάδι προόδου που θα ακολουθήσει. Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή. Η τεχνητή νοημοσύνη θα συνεχίσει να βελτιώνεται, ίσως εκθετικά.

Η σύγκριση της επιστήμης της τεχνητής νοημοσύνης με την ανθρώπινη επιστήμη δεν είναι ο απώτερος στόχος, λέει ο Sakana. «Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι οι ανακαλύψεις που γίνονται από την επιστήμη του ανθρώπου και της τεχνητής νοημοσύνης θα συμβάλουν στην ανθρώπινη ευημερία, όπως η θεραπεία ασθενειών και η αποσαφήνιση των νόμων που διέπουν το σύμπαν».

Σχολιάζοντας τις προηγούμενες εξελίξεις της Sakana πέρυσι, η Karin Verspoor, Κοσμήτορας της Σχολής Τεχνολογιών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου RMIT, στην Αυστραλία, επεσήμανε ότι η Sakana ισχυρίζεται ότι το εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης της μπορεί να αναλάβει τον πλήρη κύκλο ζωής ενός επιστημονικού πειράματος με κόστος μόλις 15 $ ανά χαρτί – λιγότερο από το κόστος του μεσημεριανού γεύματος ενός επιστήμονα. Μία από τις ανησυχίες του Verspoor είναι ότι, εάν οι εργασίες που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη κατακλύσουν την επιστημονική βιβλιογραφία, τα μελλοντικά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να εκπαιδευτούν στην παραγωγή τεχνητής νοημοσύνης και να γίνουν όλο και πιο αναποτελεσματικά στην καινοτομία.

Ωστόσο, οι επιπτώσεις για την επιστήμη ξεπερνούν πολύ αυτό. "Υπάρχουν ήδη κακοί παράγοντες στην επιστήμη, συμπεριλαμβανομένων των "χαρτομυλιών" που αναδίδουν πλαστά χαρτιά. Αυτό το πρόβλημα θα επιδεινωθεί μόνο όταν μια επιστημονική εργασία μπορεί να παραχθεί με 15 $ ΗΠΑ και μια ασαφή αρχική προτροπή. Η ανάγκη ελέγχου για σφάλματα σε ένα βουνό αυτόματης δημιουργίας έρευνας θα μπορούσε να κατακλύσει γρήγορα την ικανότητα των πραγματικών επιστημόνων."

Μια ανασκόπηση της Miryam Naddaf στο Nature την περασμένη εβδομάδα υπογραμμίζει την αυξανόμενη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους. "Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μεταμορφώνουν ήδη την αξιολόγηση από ομοτίμους — άλλοτε με την ενθάρρυνση των εκδοτών και άλλοτε κατά παράβαση των κανόνων τους. Εκδότες και ερευνητές δοκιμάζουν προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης για να επισημάνουν σφάλματα στο κείμενο, τα δεδομένα, τον κώδικα και τις αναφορές χειρογράφων, για να καθοδηγήσουν τους κριτικούς σε πιο εποικοδομητικά σχόλια και να γυαλίσουν την πεζογραφία τους. Ορισμένοι νέοι ιστότοποι προσφέρουν ακόμη και ολόκληρες κριτικές που δημιουργούνται με ένα κλικ."

Το άρθρο αναφέρει τον Carl Bergstrom, έναν εξελικτικό βιολόγο στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ. Λέει ότι εάν οι αξιολογητές αρχίσουν να βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, ώστε να μπορούν να παραλείψουν το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας σύνταξης κριτικών, κινδυνεύουν να παρέχουν ρηχή ανάλυση. «Το γράψιμο είναι σκέψη», λέει ο Μπέργκστρομ.