Κοραλλιογενείς υφάλους που διατρέχουν κίνδυνο διάλυσης: Μελέτη

Από τον Alister Doyle • 23 Φεβρουαρίου 2018

Η οξίνιση θα απειλήσει τα ιζήματα που αποτελούν δομικά στοιχεία των υφάλων. Τα κοράλλια αντιμετωπίζουν ήδη κινδύνους από τις θερμοκρασίες των ωκεανών, τη ρύπανση και την υπεραλίευση.

"Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα μεταβαίνουν σε καθαρή διάλυση πριν από το τέλος του αιώνα", γράφει η επιστημονική ομάδα της ηγεσίας της Αυστραλίας στο αμερικανικό περιοδικό Science. "Καθαρή διάλυση" σημαίνει ότι οι ύφαλοι θα χάσουν περισσότερο υλικό από ό, τι κερδίζουν από την ανάπτυξη των κοραλλιών.

Το διοξείδιο του άνθρακα, το κύριο ανθρωπογενές αέριο του θερμοκηπίου, σχηματίζει ένα αδύναμο οξύ στο νερό και απειλεί να διαλύσει τα ιζήματα των υφάλων, τα οποία προέρχονται από τα θραύσματα κοραλλιών και άλλων ανθρακικών οργανισμών που συσσωρεύονται εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Τα ιζήματα είναι 10 φορές πιο ευάλωτα στην οξίνιση από τα μικροσκοπικά κοραλλιογενή ζώα που εξάγουν επίσης χημικά απευθείας από το θαλασσινό νερό για να χτίσουν πετρώδεις σκελετούς που σχηματίζουν υφάλους, ανέφερε η μελέτη.

Τα κοραλλιογενή ζώα θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αναπληρώνουν ύφαλοι πολύ αργότερα, αφού αρχίσουν να διαλύονται τα αμμώδη ιζήματα, δήλωσε στο Reuters ο συγγραφέας Bradley Eyre του Πανεπιστημίου Southern Cross.

"Αυτό πιθανότατα αντανακλά την ικανότητα των κοραλλιών να τροποποιήσουν το περιβάλλον τους και να προσαρμοστούν εν μέρει στην οξίνιση των ωκεανών, ενώ η διάλυση των άμμων είναι μια γεωχημική διαδικασία που δεν μπορεί να προσαρμοστεί", γράφει σε ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Η έκθεση ανέφερε ότι «είναι άγνωστο αν ολόκληρος ο υφάλων θα διαβρωθεί μόλις καταστούν τα ιζήματα καθαρά διαλυτοί» και αν οι ύφαλοι «θα βιώσουν καταστροφική καταστροφή» ή απλά μια αργή διάβρωση.

Κάποια ιζήματα υφάλων αρχίζουν ήδη να διαλύονται, όπως στον κόλπο Kaneohe στη Χαβάη, όπου συνέβαλαν και άλλοι ρύποι.

Η Eyre είπε ότι δεν ήταν σαφές εάν η διάλυση των ιζημάτων θα μπορούσε να αποτελέσει μακροπρόθεσμη απειλή για ολόκληρα νησιά, από τον Ειρηνικό μέχρι την Καραϊβική. Άλλες μελέτες αναφέρουν ότι οι βαθιές περικοπές των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μπορούν να περιορίσουν την οξίνιση.

Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η οξίνιση θα είναι συντριπτικά κακή για τη ζωή των ωκεανών, καθώς και απειλητικά πλάσματα όπως στρείδια, αστακοί και καβούρια. Μια άλλη μελέτη την Πέμπτη, ωστόσο, διαπίστωσε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη ορισμένων φυτών.

"Η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στον ωκεανό θεωρητικά θα μπορούσε να τονώσει την υψηλότερη ανάπτυξη φυκιών και φύτρων", δήλωσε ο Kasper Hancke, βιολόγος στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Υδατικών Ερευνών.

(Αναφορά από τον Alister Doyle, Επεξεργασία από τη Janet Lawrence)