Plymouth Marine Lab: Μελέτη δείχνει τα οφέλη της διαχείρισης της πλαστικής ρύπανσης μεταξύ των χωρών

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η συνεργασία μεταξύ των χωρών για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Πίστωση: Plymouth Marine Labs

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η συνεργασία μεταξύ των χωρών για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό αποφέρει σημαντικές οικονομικές και περιβαλλοντικές αποδόσεις, έως και 36 δισεκατομμύρια δολάρια με μείωση 64% των εκπεμπόμενων πλαστικών για τις χώρες που συνορεύουν με τον Βόρειο Ατλαντικό.

Η μελέτη εστιάζει συγκεκριμένα στο πλωτό μακροπλαστικό (μεγαλύτερο από 0,5 cm) που εισέρχεται στο θαλάσσιο περιβάλλον μέσω ποταμών. Υπολογίζεται ότι 4,8 έως 12,7 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι πλαστικού εισέρχονται στον παγκόσμιο ωκεανό ετησίως, απειλώντας τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα παγκοσμίως.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα για το πλαστικό που εκπέμπεται μέσω ποταμών με μοντέλα της κυκλοφορίας του ωκεανού και της ατμόσφαιρας, οι συγγραφείς προσομοίωσαν την κίνηση και τη χωρική κατανομή του πλαστικού μέσα και γύρω από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Αυτές οι προσομοιώσεις χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της συμβολής κάθε χώρας στο απόθεμα πλαστικού στα χωρικά ύδατα όλων των άλλων χωρών.

Στη συνέχεια, η ομάδα συνδύασε τα αποτελέσματα της μοντελοποίησης των ωκεανών με την οικονομική αποτίμηση και τη θεωρητική ανάλυση παιγνίων για να αξιολογήσει τα οφέλη της συνεργασίας μεταξύ 16 χωρών του Βόρειου Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ, του Καναδά, του Μεξικού, του Μαρόκου, της Αϊτής, της Δομινικανής Δημοκρατίας και πολλών χωρών της Δυτικής Ευρώπης.

α) Χάρτης που δείχνει τις χώρες που περιλαμβάνονται στη μελέτη. την έκταση των αντίστοιχων αποκλειστικών οικονομικών ζωνών τους (ΑΟΖ)· τις εκπομπές ποταμών τους· και τα κύρια ωκεάνια ρεύματα που επηρεάζουν τη δυναμική μεταφοράς του επιφανειακού ωκεάνιου πλαστικού στην περιοχή. β) Χάρτης που δείχνει τη μοντελοποιημένη, μέση ετήσια συγκέντρωση μάζας επιφανειακών μακροπλαστικών ωκεανών στον Βόρειο Ατλαντικό το έτος 2014. γ) Ο ετήσιος μέσος όρος πλαστικού επιφάνειας ωκεανού σε κάθε ΑΟΖ που εξάγεται ημερησίως στην ΑΟΖ γειτονικής χώρας ή σε άλλα ύδατα το έτος 2014. 2014, με χρώματα που υποδεικνύουν τη χώρα από την οποία προήλθε το πλαστικό. Πίστωση: Plymouth Marine Lab

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι ενώ η συνεργασία θα απέφερε σημαντικά συνολικά οφέλη, αυτά τα οφέλη θα κατανεμηθούν άνισα. Ορισμένα έθνη ενδέχεται να βιώσουν ακόμη και καθαρές οικονομικές απώλειες χωρίς πρόσθετους μηχανισμούς αποζημίωσης. Αυτά προκύπτουν λόγω των διαφορών i) της ποσότητας πλαστικών απορριμμάτων που εισέρχονται στο θαλάσσιο περιβάλλον από κάθε χώρα, ii) της καθαρής μεταφοράς απορριμμάτων μεταξύ χωρών και iii) της ικανότητας κάθε χώρας να πληρώσει για τη μείωση των επιπέδων πλαστικού στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Κατά την εξέταση των επιπτώσεων διαφορετικών πολιτικών περιορισμών, συνήχθη το συμπέρασμα ότι ο λιγότερο επιζήμιος περιορισμός όσον αφορά τόσο τις συνολικές μειώσεις της μακροπλαστικής ρύπανσης όσο και τα καθαρά οικονομικά οφέλη είναι η διασφάλιση ότι καμία χώρα δεν επιτρέπεται να αυξήσει τις βασικές εκπομπές της.

Στα δεδομένα εκπομπών που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένας σχετικά μεγάλος εκπομπός πλαστικού σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές κομητείες. Η μελέτη διαπίστωσε ότι το πλαστικό που εκπέμπεται από το Ηνωμένο Βασίλειο μεταφέρεται προς και μέσω των υδάτων χωρών που συνορεύουν με τη Βόρεια Θάλασσα. Μέρος από αυτό το πλαστικό μεταφέρεται τελικά προς την Αρκτική.

«Η συνδεδεμένη φύση του θαλάσσιου περιβάλλοντος υποδηλώνει ότι συντονισμένες ενέργειες από χώρες που μοιράζονται ωκεάνια σύνορα μπορεί να παρέχουν πιο αποτελεσματικό έλεγχο της ρύπανσης από τις μονομερείς ενέργειες από οποιαδήποτε χώρα», δήλωσε ο συν-συγγραφέας, Καθ. Nicola Beaumont, Επικεφαλής της ομάδας Science for the Sea and Society στο Plymouth Marine Laboratory και επικεφαλής του Society and Regulation of North AtlanticNA (Microplastic NA).

Εξ όσων γνωρίζουν οι συγγραφείς, αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που συνδυάζει ωκεάνια και οικονομικά μοντέλα για να αποδείξει τα οφέλη της συντονισμένης διαχείρισης της πλαστικής ρύπανσης σε πολλά έθνη που μοιράζονται ωκεάνια σύνορα.

Η νέα έρευνα ήταν μια συλλογική προσπάθεια μεταξύ ωκεανογράφων και κοινωνικών επιστημόνων στο Plymouth Marine Laboratory και οικονομολόγων από το Πανεπιστήμιο του Aberdeen, το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, τη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Βερολίνου στη Γερμανία και το Πανεπιστήμιο Clark στις Ηνωμένες Πολιτείες.